ساختمان زبان C و چند تابع ورودي خروجي
همانطور كه قبلا" گفته شد C زبان ساخت يافته است و هر برنامه در اين زبان
شامل يك يا چند تابع است . يكي از اين توابع كه اسم آن ()main است به عنوان
تابع اصلي برنامه و بقيه توابع بعنوان تابع عرضي هستند . اجراي برنامه با تابع
اصلي ، يعني ()main شروع مي شود. در نوشتن برنامه ، بايد تابع اصلي و سپس بقيه
توابع را بنويسيم . تعريف يك تابع در داخل تابع ديگر امكان پذير نيست ولي هر
تابع مي تواند يك يا چند تابع ديگر را فراخواني نمايد .
برخلاف زبانهاي ديگر كه زير روال و توابع دو چيز جداگانه اي هستند در C همگي
تحت عنوان تابع بررسي مي شوند .
كليه متغيرهايي كه در برنامه استفاده مي شوند بايد تعريف شوند و منظور از
تعريف متغير ، نامگذاري و تعيين نوع آن است . متغيرها در C مقدار اوليه ندارند
و تا متغيري مقدار نگيرد قابل استفاده نخواهد بود . شكل (1) ساختمان ساده يك
برنامه به زبان C را نشان مي دهد كه پس از مطالعه مفاهيم ديگري از زبان C ، آن
را تكميل تر خواهيم كرد .
ؤؤؤؤؤؤؤؤؤؤؤؤؤؤؤؤؤؤؤؤؤؤؤؤؤ ؤؤؤؤؤؤؤ | main )(|
| { |
|
تعريف متغيرها | | . |
| . |
| . |
| } |
| f1 )(|
| { |
| . |
| . |
| . |
| } |
| f2 )(|
| { |
| . |
| . |
| . |
| } |
ؤؤؤؤؤؤؤؤؤؤؤؤؤؤؤؤؤؤؤؤؤؤؤؤؤ ؤؤؤؤؤؤؤ
شكل (1) . ساختمان ساده اي از برنامه C
اولين تابع برنامه ، ()main است . ابتدا متغيرهاي مورد استفاده اين تابع
تعريف ، سپس دستورات تابع اصلي با يك { شروع و به } ختم مي شود . بعضي از
دستورات تابع اصلي ممكن است فراخواني توابع ()f1 ، ()f2 وغيره نيز باشند. ()f1
()f2 دو تابع فرعي هستند كه در برنامه وجود دارند همانطوري كه مشاهده مي گردد
تعريف توابع فرعي پس از تابع اصلي صورت مي گيرد. در زبان C فرض ميشود كه نتايج
حاصل از تابع بصورت int است كه اگر غير از اين باشد ، بايد ضمن تعريف متغيرها وع توابع استفاده شده در برنامه به كامپايلر اعلان شود .